Żelazno

    Wieża wzniesiona została na przełomie XV/XVI wieku, najprawdopodobniej po roku 1485, na wzgórzu w pobliżu ujścia potoku Piotrówka do Białej Lądeckiej na terenie majątku sędziowskiego, przebudowywana w 1689 i 1727 roku. Fundator nie jest znany, historycy wskazują na postać burgrabiego zamku kłodzkiego Jacoba Stanke von Koritau właściciela lokalnych dóbr. Nieznana pozostaje również pierwotna funkcja wieży według badaczy wieża pełniła funkcję średniowiecznej strażnicy, lub rycerskiej siedziby mieszkalnej. Wieża w Żelaźnie stanowiła majątek sędziowski i mieszczański, jedynie okresowo była siedzibą rycerską. Podczas wojny trzydziestoletniej 22 października 1646 wieżę zniszczył pożar. W roku 1727 wieża została odbudowana otynkowano i nakryto siodłowym dachem. Podziały wewnątrz wieży są wtórne i pochodzą z okresu przebudowy, na co wskazuje wykuta na nadprożu portalu wejściowego data 1727, prawdopodobnie pierwotnie na każdej kondygnacji znajdowało się jedno pomieszczenie. Początkowo budynek nie był otynkowany, obecnie tynk zakrywa pierwotne mury. Podczas II wojny światowej w murach wieży mieścił się niewielki niemiecki obóz pracy przymusowej dla ok. 20 więźniów różnych narodowości, wśród nich byli Anglicy, Francuzi i Polacy. Możliwe, że nie była to początkowo wieża mieszkalna, nie trafiono bowiem na ślady okien w murach. W niszczejącej po drugiej wojnie światowej średniowiecznej wieży w 1966 r. przeprowadzono remont generalny, po czym przekazano ją drużynie harcerskiej z Żelazna. Zabytek pod opieką harcerzy pozostał około dwudziestu lat, po czym w znacznym stopniu zdegradowany został opuszczony. Obecnie wieża jest własnością prywatną. Decyzją wojewódzkiego konserwatora zabytków z dnia 29 listopada 1965 roku wieża została wpisana do rejestru zabytków.

XV  w.	57-361 Żelazno  woj. dolnośląskie	nd.	nd.

data aktualizacji: 30.05.2016r.

...

Mapa dojazdu: