Warowny zamek w Sztumie zbudowany został w latach 1325-36 na miejscu pruskiego grodu "gui dicitur Stumo", zdobytego przez krzyżackie oddziały Hermana von Balk w 1236 roku. Według zachowanych dokumentów rycerze zakonni zajęli i zniszczyli ów gród, należący do pogańskiego plemienia Pomezanów, po czym prawdopodobnie na jego zgliszczach założyli niewielki folwark. Wzrost zagrożenia ze strony Polski i związana z nim potrzeba ochrony położonego nieco na północ Malborka sprawiły, że militarne możliwości tejże strażnicy okazały się niewystarczające i dotychczasowy obiekt posłużył jako baza dla nowej, podlegającej bezpośrednio wielkiemu mistrzowi warowni, której początki datuje się na 3. dekadę XIV wieku. Zamek na co dzień stanowił siedzibę wójta, z czasem jednak coraz częściej wykorzystywany był przez wielkich mistrzów zakonnych jako tymczasowa przystań na okres polowań oraz miejsce sezonowego wypoczynku. Z roku 1406 pochodzi wzmianka o funkcjonującym w obrębie jego murów, należącym do Ulricha von Jungingen zwierzyńcu z atrakcjami w postaci niedźwiedzi, wielbłądów i lwów.

    Opis w budowie...